معنی فارسی proscription
B2 /pɹoʊˈskɹɪp.ʃən/ممنوعیت، قانونی که یک عمل یا شیء خاص را ممنوع می‌کند
The act of forbidding something, especially by law
- noun
noun
معنی(noun):
A prohibition.
معنی(noun):
(history) Decree of condemnation toward one or more persons, especially in the Roman antiquity.
معنی(noun):
The act of proscribing, or its result.
معنی(noun):
A decree or law that prohibits.
example
معنی(example):
ممنوعیت برخی از فعالیت‌ها می‌تواند به حفظ نظم کمک کند.
مثال:
The proscription of certain activities can help maintain order.
معنی(example):
ممنوعیت ایجاد سر و صدا به شدت رعایت شد.
مثال:
The proscription against noise was strictly enforced.
معنی فارسی کلمه proscription
:
ممنوعیت، قانونی که یک عمل یا شیء خاص را ممنوع می‌کند
