معنی فارسی prosecute
B1 /ˈpɹɒsɪkjuːt/پیگیری قانونی یک نفر به خاطر انجام یک عمل غیرقانونی.
To bring a legal action against someone in a court of law.
- verb
verb
معنی(verb):
To start criminal proceedings against.
مثال:
to prosecute a man for trespass, or for a riot
معنی(verb):
To charge, try.
معنی(verb):
To seek to obtain by legal process.
مثال:
to prosecute a right or a claim in a court of law
معنی(verb):
To pursue something to the end.
مثال:
to prosecute a scheme, hope, or claim
example
معنی(example):
وکیل تصمیم گرفت که پرونده را پیگیری کند.
مثال:
The lawyer decided to prosecute the case.
معنی(example):
دولت می‌تواند کسی را به خاطر یک جرم مورد پیگرد قرار دهد.
مثال:
The state can prosecute someone for a crime.
معنی فارسی کلمه prosecute
:
پیگیری قانونی یک نفر به خاطر انجام یک عمل غیرقانونی.
