معنی فارسی prosecution
B1 /ˌpɹɑ.səˈkju.ʃən/راجع به پروسه قانونی که در آن دولت علیه یک فرد به اتهام ارتکاب جرم اقدام می‌کند.
The legal proceedings in which someone is charged with a crime in court.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of prosecuting a scheme or endeavor.
مثال:
The prosecution of the war fell to Winston Churchill.
معنی(noun):
The institution of legal proceedings (particularly criminal) against a person.
معنی(noun):
The prosecuting party.
example
معنی(example):
تعقیب‌کننده شواهد قوی‌تری را در دادگاه ارائه داد.
مثال:
The prosecution presented strong evidence in court.
معنی(example):
تعقیب‌کننده قصد دارد بی‌گناهی متهم را ثابت کند.
مثال:
The prosecution aims to prove the defendant's guilt.
معنی فارسی کلمه prosecution
:
راجع به پروسه قانونی که در آن دولت علیه یک فرد به اتهام ارتکاب جرم اقدام می‌کند.
