معنی فارسی punctuated
B2صفت به معنای متوقف کردن یک عمل یا جریان با نشانه‌ها یا وقفه‌ها.
Marked by pauses or interruptions.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To add punctuation to.
مثال:
That occurrence of "its" needs to be punctuated.
معنی(verb):
To add or to interrupt at regular intervals.
مثال:
My father punctuated his tirade with thumps on the desk.
معنی(verb):
To emphasize; to stress.
adjective
معنی(adjective):
Having punctuation
example
معنی(example):
مردم از خنده در طول کنفرانس نهفته بودند.
مثال:
The lecture was punctuated by laughter from the audience.
معنی(example):
سخنرانی او با مکث‌های مکرر فاصله داشت.
مثال:
Her speech was punctuated by frequent pauses.
معنی فارسی کلمه punctuated
:
صفت به معنای متوقف کردن یک عمل یا جریان با نشانه‌ها یا وقفه‌ها.
