معنی فارسی punctuating
B1عمل اضافه کردن نشانه‌ها یا وقفه‌های مناسب در نوشتار.
The act of adding punctuation marks or breaks in writing.
- verb
verb
معنی(verb):
To add punctuation to.
مثال:
That occurrence of "its" needs to be punctuated.
معنی(verb):
To add or to interrupt at regular intervals.
مثال:
My father punctuated his tirade with thumps on the desk.
معنی(verb):
To emphasize; to stress.
example
معنی(example):
او نوشته‌اش را با داستان‌های شخصی نقطه‌گذاری می‌کند.
مثال:
She is punctuating her writing with personal stories.
معنی(example):
نقطه‌گذاری کار خود با طنز می‌تواند خوانندگان را درگیر کند.
مثال:
Punctuating your work with humor can engage readers.
معنی فارسی کلمه punctuating
:
عمل اضافه کردن نشانه‌ها یا وقفه‌های مناسب در نوشتار.
