معنی فارسی quaestor
B1 /ˈkwistɚ/عنوانی در روم باستان برای مقاماتی که مسئول امور مالی بودند.
An ancient Roman official in charge of financial matters.
- noun
noun
معنی(noun):
An Ancient Roman official responsible for public revenue and other financial affairs.
معنی(noun):
The Quaestor sacri palatii of the late Roman Empire and Byzantium; first generally a legislator, then judicial official, and eventually an honorary title by the 14th century.
معنی(noun):
In the Middle Ages, an officer who announced indulgences.
example
معنی(example):
در روم باستان، یک کوئستور مسئول مدیریت مالی بود.
مثال:
In ancient Rome, a quaestor was responsible for financial management.
معنی(example):
بسیاری از کوئستورها در جمهوری قدرت سیاسی قابل توجهی داشتند.
مثال:
Many quaestors held significant political power in the Republic.
معنی فارسی کلمه quaestor
:
عنوانی در روم باستان برای مقاماتی که مسئول امور مالی بودند.
