معنی فارسی retch
B2 /ɹɛtʃ/عمل بالا آوردن یا احساس تهوع، معمولاً به علت بوی ناخوشایند یا طعم بد.
To make the sound and movement of vomiting without actually discharging any matter.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An unsuccessful effort to vomit.
verb
معنی(verb):
To make an unsuccessful effort to vomit; to strain, as in vomiting.
example
معنی(example):
او بعد از بو گرفتن غذای گندیده احساس کرد که ممکن است بالا بیاورد.
مثال:
She felt like she might retch after smelling the rotten food.
معنی(example):
او وقتی داروی تلخ را امتحان کرد، شروع به بالا آوردن کرد.
مثال:
He began to retch when he tried the bitter medicine.
معنی فارسی کلمه retch
:
عمل بالا آوردن یا احساس تهوع، معمولاً به علت بوی ناخوشایند یا طعم بد.