معنی فارسی righteousness
C1 /ˈɹaɪt͡ʃəsnəs/راستین‌بودن، خصوصیتی مثبت که به رفتار و فکر درست اشاره دارد.
The quality of being morally right or just.
- noun
noun
معنی(noun):
The quality or state of being righteous.
معنی(noun):
Holiness; conformity of life to the divine law.
معنی(noun):
A righteous act, or righteous quality.
معنی(noun):
The act or conduct of one who is righteous.
معنی(noun):
The state of being right with God; justification; the work of Christ, which is the ground justification.
example
معنی(example):
راستین‌بودن برای یک جامعه خوب اهمیت دارد.
مثال:
Righteousness is important for a good society.
معنی(example):
راستین‌بودن او در اعمالش مشهود بود.
مثال:
His righteousness was evident in his actions.
معنی فارسی کلمه righteousness
:
راستین‌بودن، خصوصیتی مثبت که به رفتار و فکر درست اشاره دارد.
