معنی فارسی scourge
B2 /skɔɹdʒ/آفت، چیزی که دلیل رنج یا مشکلات جدی برای دیگران است.
A person or thing that causes great trouble or suffering.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A source of persistent trouble such as pestilence that causes pain and suffering or widespread destruction.
مثال:
Graffiti is the scourge of building owners everywhere.
معنی(noun):
A means to inflict such pain or destruction.
معنی(noun):
A whip, often of leather.
مثال:
He flogged him with a scourge.
verb
معنی(verb):
To strike with a scourge; to flog.
example
معنی(example):
آفت فقر بسیاری از جوامع در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
مثال:
The scourge of poverty affects many communities around the world.
معنی(example):
او در سخنرانی‌اش درباره آفت جنگ صحبت کرد.
مثال:
He spoke about the scourge of war in his speech.
معنی فارسی کلمه scourge
:
آفت، چیزی که دلیل رنج یا مشکلات جدی برای دیگران است.
