معنی فارسی shorthold
B1اجاره کوتاه مدت، نوعی قرارداد اجاره که به طور معمول برای مدت کوتاه، مانند شش ماه، بین مستأجر و مالک منعقد می‌شود.
A short fixed period rental agreement, usually between a landlord and a tenant.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Describing a tenancy that exists for an agreed term, at the end of which the property may be recovered by the landlord.
example
معنی(example):
اجاره کوتاه مدت نوعی قرارداد اجاره است.
مثال:
A shorthold tenancy is a type of rental agreement.
معنی(example):
او یک اجاره کوتاه مدت به مدت شش ماه امضا کرد.
مثال:
He signed a shorthold lease for six months.
معنی فارسی کلمه shorthold
:
اجاره کوتاه مدت، نوعی قرارداد اجاره که به طور معمول برای مدت کوتاه، مانند شش ماه، بین مستأجر و مالک منعقد می‌شود.
