معنی فارسی sinner
B1 /ˈsɪnɚ/گناهکار به معنای کسی است که مرتکب گناه شده و به طور کلی به سمت کرده‌های نادرست میل دارد.
A person who commits sin; often used in a religious context.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who sins or has sinned.
معنی(noun):
A person who sins or has sinned by the action or identity indicated or previously mentioned
معنی(noun):
An unregenerate person.
معنی(noun):
(figuratively, by extension) A person with negative qualities; one who does bad things.
مثال:
Are you a sinner or a saint?
example
معنی(example):
او اعتراف کرد که یک گناهکار است و طلب آمرزش کرد.
مثال:
He confessed to being a sinner and sought forgiveness.
معنی(example):
بسیاری اعتقاد دارند که حتی یک گناهکار نیز می‌تواند رستگاری پیدا کند.
مثال:
Many believe that even a sinner can find redemption.
معنی فارسی کلمه sinner
:
گناهکار به معنای کسی است که مرتکب گناه شده و به طور کلی به سمت کرده‌های نادرست میل دارد.
