معنی فارسی snaffle
B1 /ˈsnæfəl/به آرامی یا به طور نامحسوس چیزهایی را از کسی بگیرد.
To take something quickly or secretly.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A broad-mouthed, loose-ringed bit (metal in a horse's mouth). It brings pressure to bear on the tongue and bars and corners of the mouth. Often used as a training bit.
معنی(noun):
Decorative wear that looks like a snaffle.
verb
معنی(verb):
To put a snaffle on, or control with a snaffle.
معنی(verb):
To clutch by the bridle.
معنی(verb):
To grab or seize; to snap up.
معنی(verb):
To purloin, or obtain by devious means.
example
معنی(example):
او توانست آخرین تکه کیک را بی‌صدا بگیرد.
مثال:
He managed to snaffle the last piece of cake.
معنی(example):
او تلاش کرد چند سیب‌زمینی سرخ‌کرده را زمانی که کسی نگاه نمی‌کرد، بگیرد.
مثال:
She tried to snaffle some fries when no one was looking.
معنی فارسی کلمه snaffle
:
به آرامی یا به طور نامحسوس چیزهایی را از کسی بگیرد.
