معنی فارسی soprano
B1 /səˈpɹænoʊ/صدای زنانه با بالاترین تن، معمولاً در موسیقی کلاسیک.
The highest vocal range in singing, typically female.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Musical part or section higher in pitch than alto and other sections.
معنی(noun):
Person or instrument that performs the soprano part.
verb
معنی(verb):
To sing or utter with high pitch, like a soprano singer
example
معنی(example):
سپرانو نقش اصلی را در اپرا آواز خواند.
مثال:
The soprano sang the lead role in the opera.
معنی(example):
او صدای زیبای سپرانویی دارد که تماشاگران را مجذوب می‌کند.
مثال:
She has a beautiful soprano voice that captivates the audience.
معنی فارسی کلمه soprano
:
صدای زنانه با بالاترین تن، معمولاً در موسیقی کلاسیک.
