معنی فارسی sprain
B1 /spɹeɪn/sprain به کشیدگی یا پارگی رباط‌ها در ناحیه‌ای اطلاق می‌شود.
sprain refers to the stretching or tearing of ligaments in a joint.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The act or result of spraining; lameness caused by spraining
مثال:
a bad sprain of the wrist
verb
معنی(verb):
To weaken, as a joint, ligament, or muscle, by sudden and excessive exertion, as by wrenching; to overstrain, or stretch injuriously, but without luxation
مثال:
to sprain one's ankle
example
معنی(example):
او در حین بازی بسکتبال دچار sprain شد.
مثال:
He suffered a sprain while playing basketball.
معنی(example):
یک sprain می‌تواند هفته‌ها طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابد.
مثال:
A sprain can take weeks to heal completely.
معنی فارسی کلمه sprain
:
sprain به کشیدگی یا پارگی رباط‌ها در ناحیه‌ای اطلاق می‌شود.
