معنی فارسی sticking point
B2نقطه‌ای در یک بحث یا توافق که به مشکل می‌خورد و مانع پیشرفت می‌شود.
A difficult issue or problem that prevents progress in a discussion.
- noun
noun
معنی(noun):
A disputed issue or state of affairs that causes an interruption or outright impasse in progress towards some goal or resolution, especially in negotiation or argumentation.
معنی(noun):
The point at which a process or thing, especially a state of mind or emotion, reaches its greatest strength and remains steadfast; sticking-place.
example
معنی(example):
نقطه حساس در مذاکرات، بودجه بود.
مثال:
The sticking point in negotiations was the budget.
معنی(example):
آنها در نهایت پس از یک بحث طولانی نقطه حساس را حل کردند.
مثال:
They finally resolved the sticking point after a long discussion.
معنی فارسی کلمه sticking point
:
نقطه‌ای در یک بحث یا توافق که به مشکل می‌خورد و مانع پیشرفت می‌شود.
