معنی فارسی stupor
B2 /ˈstjuːpə(ɹ)/بی‌حالی، حالتی است که در آن فرد نمی‌تواند به درستی فکر کند یا عمل کند.
A state of near-unconsciousness or insensibility.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A state of reduced consciousness or sensibility.
معنی(noun):
A state in which one has difficulty in thinking or using one’s senses.
verb
معنی(verb):
To place into a stupor; to stupefy.
example
معنی(example):
پس از حادثه، او در حالتی از بی‌حالی به سر می‌برد.
مثال:
After the accident, he was in a stupor.
معنی(example):
دارو او را در وضعیتی از بی‌حالی گذاشت.
مثال:
The medication left her in a stupor.
معنی فارسی کلمه stupor
:
بی‌حالی، حالتی است که در آن فرد نمی‌تواند به درستی فکر کند یا عمل کند.
