معنی فارسی subordination
B1 /səˌbɔɹɾn̩ˈeɪʃn̩/رابطه‌ای بین دو جمله که در آن یکی وابسته به دیگری است و نمی‌تواند به تنهایی وجود داشته باشد.
The state of being subordinate or dependent on another clause in a sentence.
- noun
The process of making something subordinate.
The process of subordinating.
The property of being subordinate; inferiority of rank or position.
The quality of being properly obedient to a superior (as a superior officer).
زیرمجموعه در گرامر به رابطه‌ای اشاره دارد که در آن یک جمله بر دیگری وابسته است.
Subordination in grammar refers to the relationship where one clause is dependent on another.
زیرمجموعه بودن برخی جملات می‌تواند معنی جمله را تغییر دهد.
The subordination of certain clauses can change the meaning of a sentence.
معنی فارسی کلمه subordination
:
رابطه‌ای بین دو جمله که در آن یکی وابسته به دیگری است و نمی‌تواند به تنهایی وجود داشته باشد.
