معنی فارسی subordinating conjunction
B1پیوندی که دو جمله یا بخشی از جملات را به هم متصل کرده و یکی را وابسته به دیگری می‌کند.
A conjunction that introduces a dependent clause and indicates the relationship between the dependent clause and the main clause.
- noun
noun
معنی(noun):
(grammar) A word that appears at the beginning of a subordinate clause and establishes its nature.
example
معنی(example):
یک conjunction subordinating یک جمله وابسته را به یک جمله مستقل متصل می‌کند.
مثال:
A subordinating conjunction links a dependent clause to an independent clause.
معنی(example):
نمونه‌هایی از conjunctionهای subordinating شامل 'اگر'، 'زیرا' و 'با وجود اینکه' است.
مثال:
Examples of subordinating conjunctions include 'although', 'because', and 'if'.
معنی فارسی کلمه subordinating conjunction
:
پیوندی که دو جمله یا بخشی از جملات را به هم متصل کرده و یکی را وابسته به دیگری می‌کند.
