معنی فارسی suzerain
C2 /ˈs(j)uz(ə)ɹən/سوzerain، به حکمرانی گفته می‌شود که بر قلمروهای تابع خود تسلط دارد و آنها به او وفادار هستند.
A sovereign or state that governs another state in a relationship of protection and support.
- noun
noun
معنی(noun):
A dominant nation or state that has control over the international affairs of a subservient state which otherwise has domestic autonomy.
معنی(noun):
A feudal landowner to whom vassals were forced to pledge allegiance.
example
معنی(example):
پادشاه برای ایالت‌های واسیلی که تحت حکومتش بودند، یک سوzerain بود.
مثال:
The king was a suzerain to the vassal states under his rule.
معنی(example):
از نظر تاریخی، سوzerain به یک حاکم غالب اشاره دارد.
مثال:
In historical terms, a suzerain is a dominant ruler.
معنی فارسی کلمه suzerain
:
سوzerain، به حکمرانی گفته می‌شود که بر قلمروهای تابع خود تسلط دارد و آنها به او وفادار هستند.
