معنی فارسی teethe
B1 /tiːð/دندان‌درآوری، فرآیند بیرون آمدن دندان‌ها از لثه.
The process of growing or cutting teeth, usually referring to infants.
- verb
verb
معنی(verb):
To grow teeth.
مثال:
Babies typically start teething at about six months.
معنی(verb):
To bite on something to relieve discomfort caused by growing teeth.
مثال:
She'll teethe on anything that she can get into her mouth.
example
معنی(example):
نوزادان معمولاً در حدود شش ماهگی دندان‌درآوری می‌کنند.
مثال:
Babies often teethe when they are around six months old.
معنی(example):
او دوست دارد بر روی اسباب بازی‌های سرد بجود تا به لثه‌هایش هنگام دندان‌درآوری کمک کند.
مثال:
He likes to chew on cold toys to help his gums when he teethes.
معنی فارسی کلمه teethe
:
دندان‌درآوری، فرآیند بیرون آمدن دندان‌ها از لثه.
