معنی فارسی teething
B1 /ˈtiðɪŋ/دندان‌درآوری، فرآیند بیرون آمدن دندان‌ها از لثه، که معمولاً با ناراحتی همراه است.
The process of growing teeth, especially during infancy, often associated with discomfort.
- verb
- noun
To grow teeth.
Babies typically start teething at about six months.
To bite on something to relieve discomfort caused by growing teeth.
She'll teethe on anything that she can get into her mouth.
The eruption, through the gums, of the milk teeth; dentition.
دندان‌درآوری می‌تواند نوزادان را تحریک‌پذیر و بدخلق کند.
Teething can make babies fussy and irritable.
والدین معمولاً از ژل‌های دندان‌درآوری برای آرام کردن نوزادان خود در حین دندان‌درآوری استفاده می‌کنند.
Parents often use teething gels to soothe their babies during teething.
معنی فارسی کلمه teething
:
دندان‌درآوری، فرآیند بیرون آمدن دندان‌ها از لثه، که معمولاً با ناراحتی همراه است.
