معنی فارسی terracotta
B1 /ˌtɛɹəˈkɒtə/ماده‌ای غیرفلزی و قرمزرنگ که معمولاً برای ساخت ظروف و کاشی‌ها استفاده می‌شود.
A type of clay that, when fired, is used for making pottery, tiles, and sculptures.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A hard red-brown unglazed earthenware, used for pottery and building construction.
معنی(noun):
A reddish brown colour, like that of terra cotta.
adjective
معنی(adjective):
Of the colour of terracotta.
example
معنی(example):
مجسمه از سرامیک ساخته شده است.
مثال:
The statue was made from terracotta.
معنی(example):
آن‌ها از کاشی‌های سرامیکی برای سقف استفاده کردند.
مثال:
They used terracotta tiles for the roof.
معنی فارسی کلمه terracotta
:
ماده‌ای غیرفلزی و قرمزرنگ که معمولاً برای ساخت ظروف و کاشی‌ها استفاده می‌شود.
