معنی فارسی throning
B2تاجگذاری، مراسمی برای قرار دادن تاج بر سر یک پادشاه یا ملکه و آغاز دوره سلطنت آنها.
The act of placing a crown on a sovereign, marking the beginning of their reign.
- verb
verb
معنی(verb):
To place on a royal seat; to enthrone.
معنی(verb):
To place in an elevated position; to give sovereignty or dominion to; to exalt.
معنی(verb):
To be in, or sit upon, a throne; to be placed as if upon a throne.
example
معنی(example):
سلطان جدید در حین یک مراسم بزرگ تاجگذاری کرد.
مثال:
The new king was throning during a grand ceremony.
معنی(example):
تاجگذاری یک آیین باستانی بود که شامل سنت‌های پیچیده‌ای می‌شد.
مثال:
Throning was an ancient ritual that involved elaborate traditions.
معنی فارسی کلمه throning
:
تاجگذاری، مراسمی برای قرار دادن تاج بر سر یک پادشاه یا ملکه و آغاز دوره سلطنت آنها.
