معنی فارسی thunk
A2 /θʌŋk/صدای بم و متناسبی که به هنگام برخورد یا افتادن چیزی به وجود می‌آید.
A low, muffled sound made when an object falls or strikes a surface.
- verb
- interjection
verb
معنی(verb):
To strike against something, without breakage, making a "thunk" sound.
مثال:
I was thunked on the head by his stick.
interjection
معنی(interjection):
Representing the dull sound of the impact of a heavy object striking another and coming to an immediate standstill, with neither object being broken by the impact.
example
معنی(example):
او وقتی کتاب را انداخت، صدای «تونک» ایجاد کرد.
مثال:
He made a thunk sound when he dropped the book.
معنی(example):
فلز با صدای محکمی به زمین برخورد کرد و صدای «تونک» گوش را پر کرد.
مثال:
The metal hit the ground with a solid thunk.
معنی فارسی کلمه thunk
:
صدای بم و متناسبی که به هنگام برخورد یا افتادن چیزی به وجود می‌آید.
