معنی فارسی tie-down
B2وسیله‌ای برای محکم کردن اجسام با استفاده از نوار یا بند.
A strap or device used to secure cargo or equipment in place.
- noun
noun
معنی(noun):
A rope, strap, chain, or line used to secure a load or item.
معنی(noun):
The assembly to which something is secured using a tiedown.
معنی(noun):
The act of securing something using a tiedown.
example
معنی(example):
او از یک بند برای محکم کردن بار در کامیونش استفاده کرد.
مثال:
He used a tie-down to secure the load on his truck.
معنی(example):
بند همه چیز را در طول سفر سر جایش نگه داشت.
مثال:
The tie-down kept everything in place during the trip.
معنی فارسی کلمه tie-down
:
وسیله‌ای برای محکم کردن اجسام با استفاده از نوار یا بند.
