معنی فارسی ting
B1 /tɪŋ/صدای کوتاه و تیز که معمولاً در اثر برخورد اشیاء به وجود می‌آید.
A short, sharp sound, often made by metal striking metal.
- noun
- verb
- interjection
noun
معنی(noun):
The sound made when a small bell is struck.
verb
معنی(verb):
To make a high sharp sound like a small bell being struck.
مثال:
When the microwaved food was ready, the bell tinged.
interjection
معنی(interjection):
Used to represent the sound of a small bell.
example
معنی(example):
من صدای تینی را زمانی که قاشق را انداختم شنیدم.
مثال:
I heard a ting sound when I dropped the spoon.
معنی(example):
ساعت هر ساعت یک صدای تین می‌دهد.
مثال:
The clock makes a ting noise every hour.
معنی فارسی کلمه ting
:
صدای کوتاه و تیز که معمولاً در اثر برخورد اشیاء به وجود می‌آید.
