معنی فارسی tip-toe
A2قدم زدن با نوک انگشتان پا، معمولاً برای کاهش صدا یا افزایش احتیاط.
Walking on the tips of one's toes, often to avoid making noise.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
(usually in the plural) The tip of the toe.
verb
معنی(verb):
To walk quietly with only the tips of the toes touching the ground.
example
معنی(example):
او بر روی نوک انگشتانش راه می‌رفت تا صدا ایجاد نکند.
مثال:
She walked on tip-toe to avoid making noise.
معنی(example):
او به آرامی در راهرو بر روی نوک انگشتانش حرکت کرد.
مثال:
He crept down the hall on tip-toe.
معنی فارسی کلمه tip-toe
:
قدم زدن با نوک انگشتان پا، معمولاً برای کاهش صدا یا افزایش احتیاط.
