معنی فارسی tiptoe
A2 /ˈtɪpˌtoʊ/به معنای راه رفتن با احتیاط و بدون صدا به ویژه زمانی که می‌خواهید کسی را بیدار نکنید.
To walk quietly and carefully on the front part of one's feet.
- noun
- verb
- adjective
noun
معنی(noun):
(usually in the plural) The tip of the toe.
verb
معنی(verb):
To walk quietly with only the tips of the toes touching the ground.
adjective
معنی(adjective):
Standing elevated, on or as if on the tips of one's toes.
معنی(adjective):
Moving carefully, quietly, warily or stealthily, on or as if on the tips of one's toes.
example
معنی(example):
او با نوک پا راه می‌رفت تا نوزاد را بیدار نکند.
مثال:
She walked on tiptoe to avoid waking the baby.
معنی(example):
او در راهروی تاریک با نوک پا خزید.
مثال:
He crept on tiptoe through the dark hallway.
معنی فارسی کلمه tiptoe
:
به معنای راه رفتن با احتیاط و بدون صدا به ویژه زمانی که می‌خواهید کسی را بیدار نکنید.
