معنی فارسی troublemaker
B1نفر یا چیزی که مشکلاتی ایجاد می‌کند یا به خشونت و تنش دامن می‌زند.
A person who causes problems or disturbances
- noun
noun
معنی(noun):
One who causes trouble, especially one who does so deliberately.
معنی(noun):
A complainer.
example
معنی(example):
معلم به troublemaker هشدار داد که رفتار خوبی داشته باشد.
مثال:
The teacher warned the troublemaker to behave.
معنی(example):
او همیشه به نظر می‌رسد که troublemaker در گروه است.
مثال:
He always seems to be the troublemaker in the group.
معنی فارسی کلمه troublemaker
:
نفر یا چیزی که مشکلاتی ایجاد می‌کند یا به خشونت و تنش دامن می‌زند.
