معنی فارسی trustworthiness

B2 /ˈtɹʌst.wɜɹ.ði.nɛs/

ویژگی یا خاصیتی که بیانگر قابلیت اعتماد به یک شخص یا چیز است.

The ability to be relied on as honest or truthful.

noun

معنی(noun):

The state or quality of being trustworthy or reliable.

example

معنی(example):

اعتمادپذیری او او را به یک دوست عالی تبدیل می‌کند.

مثال:

Her trustworthiness makes her a great friend.

معنی(example):

اعتمادپذیری یک ویژگی مهم در هر رابطه‌ای است.

مثال:

Trustworthiness is an important quality in any relationship.

معنی فارسی کلمه trustworthiness

ویژگی یا خاصیتی که بیانگر قابلیت اعتماد به یک شخص یا چیز است.