معنی فارسی tussles
B1درگیری و تقابل کوتاه و معمولاً غیرخطرناک بین دو یا چند نفر، در خاص شرایط بازی.
Short, spirited fights or struggles, often playful.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A physical fight or struggle.
معنی(noun):
A conflict, an argument, a disagreement.
verb
معنی(verb):
To have a tussle.
مثال:
The two sets of fans were tussling before the game.
example
معنی(example):
دو سگ در حیاط به طور بازیگوشانه به هم برخورد کردند.
مثال:
The two dogs had playful tussles in the yard.
معنی(example):
او اغلب با خواهر و برادرش بر سر ریموت درگیری دارد.
مثال:
He often has tussles with his siblings over the remote.
معنی فارسی کلمه tussles
:
درگیری و تقابل کوتاه و معمولاً غیرخطرناک بین دو یا چند نفر، در خاص شرایط بازی.
