معنی فارسی unbeliever
B1بی‌باور، کسی که به چیزی به ویژه به خدا یا مذهب ایمان ندارد.
A person who does not believe, often in religion.
- noun
noun
معنی(noun):
One who does not believe, particularly in a deity (used by believers to describe other people)
example
معنی(example):
او خودش را یک بی‌باور می‌داند.
مثال:
He considers himself an unbeliever.
معنی(example):
به عنوان یک بی‌باور، او بسیاری از باورهای سنتی را زیر سوال می‌برد.
مثال:
As an unbeliever, she questions many traditional beliefs.
معنی فارسی کلمه unbeliever
:
بی‌باور، کسی که به چیزی به ویژه به خدا یا مذهب ایمان ندارد.
