معنی فارسی undistinguishable
B2 /ˌʌndɪˈstɪŋɡwɪʃəb(ə)l/قابل تمییز نیست به معنای چیزی که نمی‌توان آن را از هم جدا کرد یا تشخیص داد.
Not able to be distinguished; identical or indistinguishable.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Imperceptible; indistinct.
معنی(adjective):
Indistinguishable.
example
معنی(example):
دوقلوها به قدری شبیه هستند که تقریباً قابل تمییز نیستند.
مثال:
The twins are so similar that they are almost undistinguishable.
معنی(example):
کیفیت دو محصول قابل تمییز نبود.
مثال:
The quality of the two products was undistinguishable.
معنی فارسی کلمه undistinguishable
:
قابل تمییز نیست به معنای چیزی که نمی‌توان آن را از هم جدا کرد یا تشخیص داد.
