معنی فارسی unhoused
B1 /ʌnˈhaʊzd/بی‌خانه، به معنای نداشتن محل سکونت.
Without a home or shelter; homeless.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To displace one from one's housing or shelter.
معنی(verb):
To take a house away from.
adjective
معنی(adjective):
Driven from one's home
معنی(adjective):
Homeless
معنی(adjective):
Not located within a housing
مثال:
an unhoused engine
example
معنی(example):
پس از طوفان، بسیاری از خانواده‌ها بی‌خانه مانده بودند.
مثال:
After the storm, many families were left unhoused.
معنی(example):
این سازمان به افراد بی‌خانمان کمک می‌کند تا سرپناه پیدا کنند.
مثال:
The organization helps unhoused individuals find shelter.
معنی فارسی کلمه unhoused
:
بی‌خانه، به معنای نداشتن محل سکونت.
