معنی فارسی uproots
B1ریشه‌کنی به معنای از جا کندن و خارج کردن یک گیاه یا درخت به طور کامل از خاک است.
To pull something out of the ground, especially a plant or tree, completely including the roots.
- verb
verb
معنی(verb):
To root up; to tear up by the roots, or as if by the roots; to extirpate.
معنی(verb):
(by extension) To remove from a familiar circumstance, especially suddenly and unwillingly.
معنی(verb):
To destroy utterly; to eradicate, exterminate.
example
معنی(example):
طوفان درختان را از ریشه‌شان می‌کند.
مثال:
The storm uproots trees from their roots.
معنی(example):
ما باید علف‌های هرز را از باغ برکَنیم.
مثال:
We need to uproot the weeds in the garden.
معنی فارسی کلمه uproots
:
ریشه‌کنی به معنای از جا کندن و خارج کردن یک گیاه یا درخت به طور کامل از خاک است.
