معنی فارسی vocative
B2 /ˈvɑkətɪv/حالت ندایی، حالتی از اسم که برای خطاب مستقیم به شخصی در جمله استفاده می‌شود.
A grammatical case used for a noun that identifies a person being addressed.
- noun
- adjective
(grammar) The vocative case
(grammar) A word in the vocative case
Something said to (or as though to) a particular person or thing; an entreaty, an invocation.
Of or pertaining to calling; used in calling or vocation.
(grammar) Used in address; appellative (said of that case or form of the noun, pronoun, or adjective, in which a person or thing is addressed). For example "Domine, O Lord"
در جمله 'سلام، جان'، 'جان' در حالت ندایی است.
In the sentence 'Hello, John', 'John' is in the vocative case.
استفاده از شکل ندایی می‌تواند وضوح را در خطاب مستقیم افزایش دهد.
Using the vocative form can enhance clarity in direct address.
معنی فارسی کلمه vocative
:
حالت ندایی، حالتی از اسم که برای خطاب مستقیم به شخصی در جمله استفاده می‌شود.
