معنی فارسی warrantable
B2قابل تایید، چیزی که به خاطر دلایل منطقی می‌توان مجوز آن را صادر کرد.
Justifiable or deserving of a warrant.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Justifiable, just, proper.
معنی(adjective):
Authorized by warrant or right.
معنی(adjective):
Of animals: having reached a sufficient age to be hunted.
مثال:
a warrantable deer
example
معنی(example):
قاضی مدرک را معتبر دانست.
مثال:
The judge found the evidence warrantable.
معنی(example):
دفاع استدلال کرد که جستجو معتبر بود.
مثال:
The defense argued that the search was warrantable.
معنی فارسی کلمه warrantable
:
قابل تایید، چیزی که به خاطر دلایل منطقی می‌توان مجوز آن را صادر کرد.
