معنی فارسی wheelchair
A2 /ˈ(h)wilt͡ʃɛɹ/ویلچر، وسیله‌ای که به افراد ناتوان در حرکت کمک می‌کند و دارای چهار چرخ است.
A chair fitted with wheels for the patient who is unable to walk.
- noun
noun
معنی(noun):
A chair mounted on large wheels for the transportation or use of a sick or disabled person.
معنی(noun):
Designed for use by wheelchairbound people.
معنی(noun):
(by extension) Any device involving wheels designed to assist a non-human animal with locomotion.
example
معنی(example):
یک ویلچر به افرادی که نمی‌توانند راه بروند کمک می‌کند تا حرکت کنند.
مثال:
A wheelchair helps people move around when they cannot walk.
معنی(example):
او از ویلچر برای رفتن به کلاس‌هایش در مدرسه استفاده می‌کند.
مثال:
She uses a wheelchair to get to her classes at school.
معنی فارسی کلمه wheelchair
:
ویلچر، وسیله‌ای که به افراد ناتوان در حرکت کمک می‌کند و دارای چهار چرخ است.
