معنی فارسی whitefellow
B1اصطلاحی برای اشاره به فردی با نژاد سفید.
A term used to refer to a person of white European descent.
- noun
noun
معنی(noun):
A white settler in Australia; a non-Aboriginal Australian; often used attributively.
مثال:
In native title matters, there is a lot of talk about litigation, mediation, negotiation and questions about whitefeller law.
example
معنی(example):
در برخی فرهنگها، یک سفیدپوست به فردی از نسل اروپایی اشاره دارد.
مثال:
In some cultures, a whitefellow refers to a person of European descent.
معنی(example):
این واژه در یک زمینه غیررسمی اغلب به کار میرود.
مثال:
The term whitefellow is often used in an informal context.
معنی فارسی کلمه whitefellow
:
اصطلاحی برای اشاره به فردی با نژاد سفید.
