معنی فارسی whitefellows
B1جمع واژه سفیدپوست، اشاره به گروهی از افراد با نژاد سفید.
Plural of whitefellow, referring to a group of people of white European descent.
- noun
noun
معنی(noun):
A white settler in Australia; a non-Aboriginal Australian; often used attributively.
مثال:
In native title matters, there is a lot of talk about litigation, mediation, negotiation and questions about whitefeller law.
example
معنی(example):
سفیدپوستان تاریخ مردم بومی کشورشان را می‌دانستند.
مثال:
The whitefellows knew the history of their country's indigenous people.
معنی(example):
در بحث‌های مربوط به فرهنگ، سفیدپوستان باید به صداهای متنوع گوش دهند.
مثال:
In discussions about culture, whitefellows should listen to diverse voices.
معنی فارسی کلمه whitefellows
:
جمع واژه سفیدپوست، اشاره به گروهی از افراد با نژاد سفید.
