معنی فارسی whitening
B1 /ˈhwaɪtnɪŋ/سفید کردن، فرآیند یا عمل روشن‌تر کردن یک چیز، معمولاً با استفاده از مواد شیمیایی یا طبیعی.
The process of making something white or lighter in color; commonly used in cosmetics and dental care.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
(To cause) to become white or whiter; to bleach or blanch.
مثال:
Age had whitened his hair.
noun
معنی(noun):
A substance, such as a bleach, used to make something white or whiter.
معنی(noun):
The process of making something white or whiter.
example
معنی(example):
درمان سفیدکننده دندان‌ها ظاهر او را بهتر کرد.
مثال:
The whitening treatment made her teeth look much better.
معنی(example):
افراد از محصولات سفیدکننده برای بهبود رنگ پوست خود استفاده می‌کنند.
مثال:
People use whitening products to enhance their skin tone.
معنی فارسی کلمه whitening
:
سفید کردن، فرآیند یا عمل روشن‌تر کردن یک چیز، معمولاً با استفاده از مواد شیمیایی یا طبیعی.
