معنی فارسی whitesmith
B1سفیدکار به فردی اطلاق می‌شود که با فلزات براق و سبک کار می‌کند، معمولاً برای ساخت اشیاء زینتی.
A craftsman who works with very thin sheets of metal or tin.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who forges things out of tin or pewter; a tinsmith.
معنی(noun):
A worker in iron who finishes or polishes the work, in distinction from one who forges it.
example
معنی(example):
یک سفیدکار با فلزات ظریف کار می‌کند.
مثال:
A whitesmith works with fine metal.
معنی(example):
در روزهای قدیم، یک سفیدکار اقلام کوچک فلزی برای خانه‌ها می‌ساخت.
مثال:
In the old days, a whitesmith made small metal items for homes.
معنی فارسی کلمه whitesmith
:
سفیدکار به فردی اطلاق می‌شود که با فلزات براق و سبک کار می‌کند، معمولاً برای ساخت اشیاء زینتی.
