معنی فارسی wrongdoing
B1 /ɹɒŋˈduːɪŋ/عمل نادرست یا غیرقانونی، اقدام به یک عمل اشتباه.
An act that is wrong or illegal.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To do something wrong; to break a rule or offend.
noun
معنی(noun):
Violation of standards of behavior.
مثال:
A Chinese proverb goes, "He who commits wrongdoing repeatedly will come to no good end."
معنی(noun):
An instance of doing wrong.
example
معنی(example):
شرکت در کار نادرستی درگیر بود.
مثال:
The company was involved in wrongdoing.
معنی(example):
او از هیچ کار نادرستی آگاه نبود.
مثال:
He was not aware of any wrongdoing.
معنی فارسی کلمه wrongdoing
:
عمل نادرست یا غیرقانونی، اقدام به یک عمل اشتباه.
