معنی فارسی bangle
B1 /ˈbæŋ.ɡəl/دستبند، یک نوع جواهر است که به دور مچ دست یا بازو قرار می‌گیرد.
A rigid bracelet or anklet that is usually made of metal or glass.
- noun
noun
معنی(noun):
A rigid bracelet or anklet, especially one with no clasp.
example
معنی(example):
او یک دستبند زیبا بر روی مچ دستش پوشید.
مثال:
She wore a beautiful bangle on her wrist.
معنی(example):
دستبندهای طلا در بسیاری از فرهنگ‌ها یک اکسسوری محبوب هستند.
مثال:
Gold bangles are a popular accessory in many cultures.
معنی فارسی کلمه bangle
:
دستبند، یک نوع جواهر است که به دور مچ دست یا بازو قرار می‌گیرد.
