معنی فارسی benignity
B2 /bəˈnɪɡnəti/خوشخویی به معنای طبیعت ملایم و مهربان شخص است.
The quality of being kind and gentle, showing a mild nature.
- noun
noun
معنی(noun):
The state of being benign.
معنی(noun):
A benign act.
example
معنی(example):
خوی خوش جراح باعث شد که بیمار احساس آرامش کند.
مثال:
The benignity of the surgeon made the patient feel at ease.
معنی(example):
خوی خوش او در لبخند مهربان و کلمات ملایمش مشخص بود.
مثال:
Her benignity was evident in her kind smile and gentle words.
معنی فارسی کلمه benignity
:
خوشخویی به معنای طبیعت ملایم و مهربان شخص است.
