معنی فارسی breakthrough
B2 /ˈbɹeɪkθɹuː/پیشرفت عمده به معنای کشف یا ایجاد یک چیز جدید یا بسیار موثر است که موجب تغییرات قابل توجهی در یک زمینه خاص می‌شود.
A significant or great advance in knowledge, technology, or understanding.
- noun
- adjective
An advance through and past enemy lines.
Any major progress; such as a great innovation or discovery that overcomes a significant obstacle.
Albert Einstein is credited with making some of the greatest breakthroughs in modern physics.
The penetration of the opposition defence
The penetration of a separating wall or the remaining distance to an adjacent hollow (a crosscut in mining) or between two parts of a tunnel build from both ends; knockthrough.
Characterized by major progress or overcoming some obstacle.
a breakthrough technological advance
دانشمند در تحقیقات سرطان یک پیشرفت عمده داشت.
The scientist made a major breakthrough in cancer research.
این فناوری نمایانگر یک پیشرفت در انرژی تجدیدپذیر است.
This technology represents a breakthrough in renewable energy.
معنی فارسی کلمه breakthrough
:
پیشرفت عمده به معنای کشف یا ایجاد یک چیز جدید یا بسیار موثر است که موجب تغییرات قابل توجهی در یک زمینه خاص می‌شود.
