معنی فارسی burying ground
B1محل دفن، جایی که اجساد به خاک سپرده می‌شوند.
A location where the dead are buried, often a cemetery or burial site.
- noun
noun
معنی(noun):
A burial ground; a graveyard or cemetery.
example
معنی(example):
محل دفن قدیمی اکنون یک سایت تاریخی است.
مثال:
The old burying ground is now a historical site.
معنی(example):
بازدیدکنندگان می‌توانند درباره داستان‌های افرادی که در محل دفن هستند بیاموزند.
مثال:
Visitors can learn about the stories of those buried in the burying ground.
معنی فارسی کلمه burying ground
:
محل دفن، جایی که اجساد به خاک سپرده می‌شوند.
