معنی فارسی concomitance
B2حالت یا وضعیتی که در آن دو یا چند چیز به طور همزمان وجود دارند.
The occurrence of two or more events or conditions at the same time.
- noun
noun
معنی(noun):
Occurrence or existence together or in connection with one another, coexistence
معنی(noun):
A concomitant.
معنی(noun):
The Roman Catholic doctrine of the existence of the entire body of Christ in the Eucharist, under each element, so that the body and blood are both received by communication in one kind only.
example
معنی(example):
همزمانی شادی و غم می‌تواند در احساسات انسانی پیچیده باشد.
مثال:
The concomitance of joy and sorrow can be complex in human emotions.
معنی(example):
در پزشکی، همزمانی علائم نقش مهمی در تشخیص دارد.
مثال:
In medicine, the concomitance of symptoms plays a crucial role in diagnosis.
معنی فارسی کلمه concomitance
:
حالت یا وضعیتی که در آن دو یا چند چیز به طور همزمان وجود دارند.
