معنی فارسی condescendences
B2نحوه‌ای از رفتار که در آن شخص به طور مشخص خود را بالاتر از دیگران می‌داند.
The act of treating others as inferior; patronizing behavior.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of condescending; voluntary descent from one's rank or dignity in intercourse with an inferior; courtesy toward inferiors, condescension.
معنی(noun):
An articulate statement annexed to a summons, setting forth the allegations in fact upon which an action is founded.
example
معنی(example):
تکبرهای او باعث شد که تیم احساس حقارت کند.
مثال:
His condescendences made the team feel inferior.
معنی(example):
تکبرها در ارتباطات می‌تواند منجر به سوءتفاهم شود.
مثال:
Condescendences in communication can lead to misunderstandings.
معنی فارسی کلمه condescendences
:
نحوه‌ای از رفتار که در آن شخص به طور مشخص خود را بالاتر از دیگران می‌داند.
