معنی فارسی constraint
B1 /kənˈstɹeɪnt/محدودیت، شرایطی که عمل یا انتخاب را محدود می‌کند و باعث می‌شود شخص به شکل خاصی رفتار کند.
A limitation or restriction that affects how something can be done.
- noun
noun
معنی(noun):
Something that constrains; a restriction.
معنی(noun):
An irresistible force or compulsion.
معنی(noun):
The repression of one's feelings.
معنی(noun):
A condition that a solution to an optimization problem must satisfy.
معنی(noun):
A linkage or other restriction that maintains database integrity.
example
معنی(example):
محدودیتی در مورد اینکه چقدر می‌توانیم خرج کنیم وجود دارد.
مثال:
There is a constraint on how much money we can spend.
معنی(example):
محدودیت اصلی پروژه کمبود منابع است.
مثال:
The main constraint for the project is the lack of resources.
معنی فارسی کلمه constraint
:
محدودیت، شرایطی که عمل یا انتخاب را محدود می‌کند و باعث می‌شود شخص به شکل خاصی رفتار کند.
